Tokom života svakog pojedinca, nameće se veliki broj životnih odluka koje mogu biti kratkoročnog efekta, ali i onih odluka koje imaju dalekosežne posledice. Takve odluke su različite, od toga gde i kako ćemo živeti, do onih, za mnoge najbitnijih, čime ćemo se tokom radnog veka baviti. Taj aspekt bitisanja individue se naziva životni poziv ili profesija. Od ranog detinjstva nam se kroz igru, kasnije kroz školsko gradivo, ili u okviru porodice nameću opcije o tome čime bi mogli da se bavimo, ili šta je ono što nas zanima kao budući poziv, ali ujedno i ispunjava kao celovitu ličnost. Od učenika se očekuje da već do 18. godine mogu samostalno ili uz stručnu pomoć da odluče šta je to čime će se kasnije baviti u životu. Od takvih odluka zavisi upis određene srednje škole ili fakulteta, kao i dodatnih edukacija.
Sam proces profesionalne orijentacije (koja nosi dati naziv, jer je obavljaju isključivo osobe koje su obučene ili školovane za dati proces, kao što su psiholozi, pedagozi i lekari, a ujedno se odnosi i na budući izbor profesije) počinje prvobitnim informisanjem učenika. Sam cilj informisanja jeste upoznavanje učenika ili budućih studenata sa postojećim profesijama, trenutnim tržištem rada kao i postojanje određenih sposobnosti (psihičke i fizičke) i uslova koje bi trebalo da ispunjavaju učenici, da bi mogli da se bave određenim vrstama posla. Nakon toga sledi savetodavni rad, koji uključuje testiranje i intervjue, sprovedene od strane psihologa, a po potrebi se uključuje i pregled lekara specijaliste, radi utvrđivanja posedovanja određenih zdravstvenih osnova, kao neophodnosti za bavljenje određenim vrstama poslova. Profesionalna orijentacija uključuje i kasnije praćenje učenika tokom procesa koji se naziva evaluacija orijentacije, kao svojevrsne ocene korisnosti iste za učenike i buduće studente. Ono što je veoma bitno jeste da učenik poseduje određene vrste sposobnosti (intelektualne, psihomotoričke, čulne…) kao i spoznaju da poseduje iste, ali i određena interesovanja, koja u spoju sa sposobnostima daju dobar deo puta ka budućem izboru dobre profesije.
Često se u praksi susrećemo sa velikim brojem učenika i roditelja koji nemaju potpune informacije o svemu gore nabrojanom, kao što je postojeće tržište rada, smerovi koji postoje u školama, na fakultetima, ali i nemogućnost da sami učenici i roditelji, bez stručne pomoći i mernih instrumenata (koje poseduju licencirni psiholozi) odrede koji su to kapaciteti, koje sposobnosti i koja interesovanja poseduju učenici. Još jedan dodatno otežavajući faktor jeste stalna i brza promena tržišta rada, kao i potražnja za određenim vrstama zanimanja. Pojedina istraživanja u psihološko-pedagoškoj praksi su pokazala da većina učenika donosi odluke zajedno sa roditeljima prilikom upisa u srednje škole ili fakultete po sopstvenom nahođenju, materijalnim uslovima, pogrešnim informacijama, a ne po najobjektivnijim kriterijumima, kao što su interesovanja, sposobnosti i intelektualni kapaciteti i osobine ličnosti učenika.
Tako se može zaključiti da je profesionalna orijentacija veoma bitna, jer obuhvata veliku i široku paletu koraka u procesu informisanja i prikupljanja podataka, kao što su informisanje, individualno savetovanje, testiranja i usmeravanja pojedinca za dalji rad, koji će biti usklađen sa njihovim željama, interesovanjima, kapacitetima i spoljašnjom potražnjom.
Zbog svega gore nabrojanog, u okviru Novosadskog kulturno-obrazovnog kruga, možete dobiti sve neophodne informacije, kao i proces profesionalne orijentacije, procenu ličnosti i konsultativni rad koji sprovodi master psiholog Majda Markov.